–राजनारायण राई
ओई साइँली
सुन न अबदेखि
नदुखा तेरो हातको अम्लाहरुलाई
जसले हरेक दिन अरूकै लागि
चिया गाच्छ माथि माथि उडरहनु पर्छ ।
नउठा त्यो पुरानो थाप्ली तेरो तालुमा
तँलाई नै बेस्सरी बेस्सरी थिचेर
कहिले कहिले उठ्नै लाएन
त्यसैले
नपस्नु चियाघारी बिच बिचमा त्यो
घाम र पानीको मात्रता जोड्नु
त्यसले सुसारेको स्पर्श बुझ्दै बुझ्दैन
युगौं युगको पुरानो सम्बन्ध सम्झिदैन ।
बरू तिछोरिरहन्छ तेरो तिघ्राहरु
कहिले निको नहुने घाउ थपिरहन्छ
र मलमको साटो
नुन चुक बनिए पछि
कटकटी दुखाइदिन्छ
तेरो घाउ ।
अनि त्यही चियाघारीको आडमा लुकेर
त्यही घाउको केन्द्रबाट
हिंस्रक जुका, सर्प र मच्छरहरू
तेरो खुन चुस्न लुकिरहँदो रहेछ
चम्किरहँदो रहेछ नि देखिस् के ?
ओइ साइँली सुन न
बरु बनेर सालको पहिलो चिया मुनाले
तँलाई लोभ्याउन अघि
यसपालीदेखि तैँले
हातमा बेभस्टिन चिया औषधीको पिचकारी होइन
तर मला बाँसको लामो भाटा बोकी राख
र उडाई दे चिया पौलाको नयाँ शिर
धित मरिन्जाल हिर्काएर ।
अनि
बुट्टा बुट्टा उखेलेर मिल्काई दे
मधेश तिरै ताक्दै
जो फर्किएर फेरि खुनको
माटोमा उम्रनु त्यो नआओस् ।
र तेरो निको नभएको
युगौं युग पुरानो ति तिघ्राको घाउमा
तोरीको तेल धसीदिनु
एकक्षण पोल्छ दुख्छ नै
जो घाउ हो
घाउ दुखिरहनु भन्दा
दुखेर पोलेर नै पुरिनु पर्छ नि
फेरि फेरि नदुख्नुलाई
फेरि फेरि नदुख्नुलाई ।
Kamalpokhari, Kathmandu
Phone : 01-5326366, 01-5328298
Mobile : 9841293261, 9841206411
Email : madhyanhadaily59@gmail.com
सूचना विभाग दर्ता नं. : 807/074/075
© 2024 मध्यान्ह सर्वाधिकार सुरक्षित | Managed by Bent Ray Technologies