–थमन नौबाग
सरकारी नोकरीबाट सेवामुक्त भएर गाउँ बस्तीमा आएर पुर्खेउली घर जमिन सिहार्न मङ्गलसिंह घर आयो । गृहणी महिमाले पच्पन्न उमेर काटिसकेकी छ । छोराछोरी भने आ–आफ्नो व्यवस्थामा शहरतिर नै छन् । बस्तीको तीन तले ठूलो घरमा मात्र दुई जना दम्पती सुनसान हुन्थ्यो । दशैंमा भने सबै परिवार भेला हुँदा आफ्नोत्वको खचाखच अति रमाइलो हुन्थ्यो ।
कहिँ टाढाबाट छोरीले एक टुहुरी एउटा केटी ल्याई । मंगलसिंहलाई पनि केटी छोरी जस्तै लाग्यो । उनी उक्त केटीलाई भने, “अब छोरी बनेर बस्नु है !”
टुहरी केटी पनि निकै रमाई । उसलाई साँच्चिकैको बाउ पाए झैं भयो । “हुन्छ बाबा !” खुसी हुँदै भनि ।
मङ्गलसिंह महिमालाई नयाँ छोरीलाई फेरफारका लागि लुगा किन्न भन्छन् । तर, जवाफ उनीतिरै फर्कियो ।
महिमा भन्छिन, “मलाई आज बिसन्च छ, गाडी लिएर आफै जानुहोस् । तर त्यो धने ड्राइभरलाई बोलाउनु नी, आफै बाठो भएर अस्तीको जस्तो गाडी नठोकाउनु । नी आखिरमा छोराले हाम्रो सुबिधाको निम्ति गाडी ड्राइभर बन्दोबस्त गरिदिएकै छ ।”
मङ्गलसिंह चिनेको लुगा दोकानमा लगेर भन्यो, “यिनको रहरको सबै समान दिनु, म आएर भूक्तानी दिन्छु ।”
मङ्गलसिंह कपडा छान्न लगाएर साथीलाई भेट्न पुगे । जिन्दगीमा पहिलो पटक यसरी सामान छान्न पाउँदा टुहुरी निकै खुसी भई । उसले बाहिरी, भित्री सबै लगाउने पहिरन किनि । उसलाई अरुलाई पनि देखाउने रहर थियो । सामान किन्दै गर्दा उसलाई आफ्नै बाले व्यवहार गरेजस्तै अनुभव भइरहेको थियो ।
तर, लुगा किनिदिएको कुरा गाउँभरी हल्ला चल्यो । “नाम मात्रको छोरी, साठी नागेकाले आफूभन्दा चालीस वर्ष सानो कलिलो केटीलाई रहरको महँङ्गो लुगा किनिदिनुबाट त कुरा अर्कै छ ?”
“हन तरुनी चाकर्नीको भित्रीलुगा बुडो आफै किनिदिन्छ भने कुरा स्पष्ट छ ।”
अर्कीले दोस्री तेस्रीमा यस्तै त कुरा दिन प्रतिदिन हुन्थ्यो । एकदिन टुहुरी केटीलाई बोलाएर छिमेकीले बोलीएर सोधी, “हन तिम्रो भित्रीलुगा मालिकलाई नाप पनि थाहा हुन्छ ?”
उसले धाकसँग भनी, “उहाँले किनिदिएको सबै जिउमा ठ्याक्कै मिल्छ ।”
“अनि मालिक्नीले केही बिरोध गर्दिनन् ?”
“गर्दिनन् उनी त बिमार भैरहन्छिन.. ।”
“ ए..त्यसो र पो ? कुरा बुझ्यौ यिनी एकदिन अवश्यै मालिक्नी हुने रहछिन.. ।”
सबै कामदार नारीहरुको यस्तै कुरा एककान दुकान मैदान मालिक्नीसम्म पुग्यो र एकदिन बोलाएर भन्छिन्, “ओइ केटी यो त निकै तरुणी भै छ, तलाई मालिकले कति माया गर्नुहुन्छ ?”
उसले तुरुन्तै जवाब दिई, “असाध्यै, यस्तो माया जिन्दगीमा कसैबाट पनि पाएको थिएन ।”
उसले चोखो विचार पोखी ।
शंकाको आगो झन दन्कियो, गाउँभरी बदनाम भयो, छोरा बुहारी छोरी जुवाई सबैसँग सरसल्लाह गर्न भेला भए तर, मङ्गलसिंह भने अनभिज्ञ परिवार भेलामा मीठो मीठो खाने व्यवस्था गर्न रमाएर साझमा प्रीतिभोजको निमित्त केही सौदा गर्न बजार लागे ।
गाउँलेले नारीहरु भएर खेरि खेरि सोधपुछ गरे तर, चाकर्नी रोइरही उत्तरमा जुट्छन् र कुट्छन् भन्ने डरले केही बोल्न सकिन ।
उसलाई घरबाट निकालिराखेर सबै बाबुलाई नभेटी एकबचन नसोधी शहर फर्किए । बजारसम्म बदनामी फैलिएको कुरा सुनेर छक्क परेर सौदा लिएर घर पुग्दा महिमा रोइरहेकी थिइ । परिवारमा एकअर्कामा विश्वास टुट्दै गएको कुरा थाहा पाएर खिन्नचित्तले मनबुझाउन टिभीमा देशविदेशको खबर हेर्न थाल्दछ ।
– तिल्सरा शर्मा
१
कसले बुझ्छ भित्री आत्मा जलेको छ भनी
मनमा आगो दनदनी बलेको छ भनी
हरेक पल तड्पेको कसले देख्छ र यहाँ,
यसको जीवन कसरी चलेको छ भनी ।।
२
मलाई सधैँ रुवाउने आफ्नै मान्छे छन्
दुःख पर्दा रमाउने आफ्नै मान्छे छन्
अब त विगतका यादहरु भुल्छु भन्दा पनि,
त्यही यादहरु बल्झाउने आफ्नै मान्छे छन् ।।
३
जिन्दगी न त वार न त पार भएको छ
उही पीडा उस्तै पीडा बारबार भएको छ
न देखाउन मिलिरहेको छ न त भन्न नै,
भित्रभित्रै मेरो जीवनमा अत्याचार भएको छ ।।
४
कति धेरै मनमा पीडा लुकाउनुपर्ने रैछ
नचाहँदा नचाहँदै शीर झुकाउनुपर्ने रैछ
जस्तोसुकै घृणा गरून् सहन्छु भन्दा पनि,
बन्द गरेको मुख आखिर फुकाउनुपर्ने रैछ ।।
५
कति धेरै पीडा सहेर बाँचेकी छु म
भित्री आत्मा जल्दा पनि हाँसेकी छु म
कसले बुझ्छ मनको पीडा यति रैछ भनी,
फाटेको मन कसोगरी गाँसेकी छु म ।।
– कुञ्जदेवी उपाध्याय
एउटा सपना भएर
खेतको आली कुल्चेर हिँड्छु
तिमीलाई के थाहा
अर्गानिक तरकारी नुन मात्रैले
स्वादिलो हुन्छ
सपना रोपेर म रमाउँदा
तिम्रो नाक खुम्चिएको देख्छु
तिमीलाई के थाहा
मेहनतको कमाइ फल्दा
म कति रोमाञ्चित हुन्छु
गाउँ भनेको गाउँ नै हो ।।
नतोल शहरसँग
जिउँदा मान्छे बस्छन् गाउँमा
तिमीलाई के थाहा
यहाँ काट्दैनन् बुहारीले सासू
यहाँका बृद्ध जाँदैनन् बृद्धाश्रम
सबै आउँछन् हेर्न भन्दै
हुँदैन एक्लोपन
आँखा खोलेर हेर
फरक छ यी स्थानमा
गाउँ भनेको गाउँ हो ।।
तिमीलाई के थाहा
जसलाई तिमी जंगल भन्छौ
त्यो प्रकृतिको काख हो
यहाँ रमाइलो छ हरपल
तिमीलाई के थाहा
छैन अवाध स्वाधिनता नारीको
तर खुश छन् सधैँ
आङ्ग ढाकेर बस्त्र लाउँछन्
हिँड्दैनन् शरीर प्रदर्शन गरी
शान्त छ सौम्य छ
यो हो पुण्य भूमि
गाउँ भनेको गाउँ हो
विकसित नभए पनि ।।
बिन्द्र राई/मध्यान्ह
उदयपुर : उदयपुरका युवा कवि जीवन राई आरोही राष्ट्रपतिबाट सर्वोत्कृष्ट कविको रुपमा पुरस्कृत भएका छन् । नेपाल प्रज्ञा प्रतिष्ठान काठमाडौंको ६६औं वार्षिकोत्सवको अवसरमा राष्ट्रपति कार्यालय शितल निवासमा आयोजना गरिएको विशेष समारोहमा कवि आरोहीलाई राष्ट्रपति रामचन्द्र पौडेलको हातबाट ‘राष्ट्रिय कविता महोत्सव २०८०’ले सम्मानसहित सर्वोत्कृष्ट कविको रुपमा पुरस्कृत गरेको हो ।
गत असार ९ गते राष्ट्रिय कविता महोत्सवमा कवि आरोहीद्वारा लिखित ‘प्रश्नहरुको विज्ञप्ति’ कविता सर्वोत्कृष्टको रुपमा छनोटमा परेको थियो । आरोही लामो समयदेखि उदयपुरमा साहित्य क्षेत्रमा कलम चलाउँदै आएका एक सशक्त कवि हुन् ।
गण्डकीः ज्योतिर्विद् एवं कवि पिताम्बर पौड्यालको ज्योतिःशतकम् शुक्रबरदेखि बजारमा आएको छ ।
लेखनाथ उद्योग वाणिज्य सङ्घको २७औँ वार्षिक साधारणसभा तथा १४औँ अधिवेशन उद्घाटन समारोहमा नेपाल उद्योग वाणिज्य महासङ्घका वरिष्ठ उपाध्यक्ष अञ्जन श्रेष्ठ र प्रतिनिधिसभा सदस्य मनबहादुर गुरुङले संयुक्त रुपमा पुस्तक विमोचन गरेका हुन् ।
पोखरा महानगरपालिका–३३ शिवबस्ती निवासी पौड्यालको पुस्तकमा ज्योतिष विषयका विविध पक्षलाई समेट्ने प्रयास गरिएको छ । विभिन्न पाँच पल्लवमा विभाजित पुुस्तक छन्दोबद्धः संस्कृत तथा नेपाली रचनामा ज्योतिषीय विश्लेषणसँगै संस्कृतमा उल्लिखित श्लोकलाई नेपालीमा अनुवाद गरी सरल र जो कोहीले बुझ्ने गरी प्रस्तुत गरिएको छ ।
छयत्तर पृष्ठको पुस्तकको प्रथम पल्लवमा नक्षत्र एवम् राशिबारे उल्लेख गर्दै पञ्चाङ्ग र ज्योतिषबारे विश्लेषण गरिएको छ । दोस्रो पल्लवमा ग्रह विश्लेषण, तेस्रो पल्लवमा षड्वर्ग विश्लेषण छ । चौथो पल्लवमा सङ्क्षिप्त फलादेश, लग्नादी बाह्र भावबाट प्रश्नावलोकन, भावेश फल, विभिन्न भावस्थित व्ययेश फल, उच्च नीच ग्रह फल र व्याधी मृत्युबारे चर्चा छ। पाँचौँ पल्लवमा सङ्क्षिप्त राशिफल, वैदिक सम्पदा र नीति श्लोक उल्लेख गरिएको छ ।
पौड्यालका ज्योतिषसम्बन्धी विभिन्न लेखरचना ९२०७२०, फलित पञ्चामृतम् पहिलो संस्करण ९२०७३०, दोस्रो संस्करण ९२०७४० र तेस्रो संस्करण ९२०७६० प्रकाशित भइसकेका छन् । रासस
काठमाडौंः राष्ट्रपति रामचन्द्र पौडेलले जननायक विपी कोइराला स्मृति ट्रस्टले बर्सेनि प्रदान गर्ने विपी साहित्य सम्मानबाट जनकपुरका डा. राजेन्द्र बिमललाई पुरस्कृत गरेका छन् । सो पुरस्कारको राशि एक लाख एक हजार रुपैयाँ र सम्मानपत्र रहेको छ ।
त्यस्तै ट्रस्टले प्रदान गर्ने विपी प्रजातन्त्र सेनानी सम्मान रुपन्देहीका ९२ वर्षीय डिल्लीरमण शर्मा न्यौपानलाई उनले पुरस्कृत गरे । सो पुरस्कारको राशि ५१ हजार नगद र सम्मानपत्र रहेको छ ।
ट्रस्टले कोइरालाको एक सय १०औँ जन्मजयन्तीका उपलक्ष्यमा शुक्रबार राष्ट्रपति भवन शीतल नीवासमा आयोजना गरेको विपी साहित्य तथा स्वतन्त्रता सेनानी सम्मान कार्यक्रममा सो पुरस्कार प्रदान गर्दै राष्ट्रपति पौडेलले नेपालको इतिहासमा जनतालाई सार्वभौम अधिकार सम्पन्न बनाउन कठोर जेलनेल एवम् निर्वासनसहितको लामो सङ्घर्षपूर्ण जीवनयात्रामा समर्पित कोइरालाको बहुआयामिक व्यक्तित्व राष्ट्रिय एवम् अन्तर्राष्ट्रिय जगत्मा रहेको चर्चा गरे ।
विश्वमा उत्कृष्ट मानिएको उत्पादनमा वृद्धि, प्राथमिकता निर्धारणसहितको न्यायोचित वितरणमा आधारित लोकतान्त्रिक सिद्धान्तप्रति विपीको विचार ‘सबै नेपालीको आधारभूत आवश्यकता र सबै नेपाली परिवारको मध्यमवर्गीय हैसियत’ भन्ने उनको धारणा समानताको सिद्धान्तलाई मूर्तरूप दिने व्यावहारिक र ठोस दृष्टिकोण भएको बताउँंदै राष्ट्रपति पौडेलले अहिले पनि सो दृष्टिकोण उत्तिकै सान्दर्भिक रहेको बताए ।
‘विपीले देखाउनुभएको आदर्शमा हामी हिँड्न सकेमात्र उहाँंप्रति सच्चा श्रद्धाञ्जली हुन्छ भन्ने पनि म ठान्दछु’, उनले भने । राष्ट्रपति पौडेलले स्वतन्त्रतालाई मानिसको अविच्छिन्न अधिकारका रुपमा स्थापित गरेर लोकतान्त्रिक शासन प्रणालीको माध्यमबाट मुलुकको आर्थिक र सामाजिक विकास गर्नुपर्छ भन्ने विपीको मान्यता रहेको उल्लेख गरे ।
‘राष्ट्रिय एकता र मेलमिलापबाटै मुलुकसामु देखापर्ने समस्याको समाधान खोज्नुपर्छ भन्ने उहाँको धारणालाई समय र परिस्थिति सापेक्ष बनाउँंदै त्यसैलाई अनुकरण गरेर आज हामी सङ्घीय लोकतान्त्रिक गणतन्त्रको उपलब्धि हासिल गर्न सफल भएका छौँ’, राष्ट्रपति पौडेलले भने, ‘सङ्घीय लोकतान्त्रिक गणतन्त्रलाई बलियो बनाउन र यसैका माध्यमबाट मुलुक सामु देखापर्ने यावत समस्या समाधान गरी जनताले अपेक्षा गरेअनुरूप आर्थिक रुपमा समृद्ध नयाँ नेपाल निर्माण गर्न विपीले अघि सार्नुभएको कल्याणकारी राज्य प्रणालीको अवधारणा सिद्धान्त, मूल्य, मान्यता र आदर्श आज पनि उत्तिकै सान्दर्भिक छन् ।’
उनले सङ्घीय लोकतान्त्रिक गणतन्त्र नेपालको अहिलेको संविधान विपी विचारकै सार भएको धारणा व्यक्त गरे । राष्ट्रपति पौडेलले अहिलेको संविधानले गरेको समावेशी व्यवस्थासहितका लोकतान्त्रिक मूल्यमान्यता विपीले चाहेको समावेशी समाजको अवधारणाको सार भएको धारणा व्यक्त गरे । राष्ट्रपति पौडेलले नेपालको राजनीतिमा सदैव उच्चस्थानमा रहने विपीमा रहेको साहित्यिक प्रतिभाले समेत उनको बहुआयामिक व्यक्तित्वलाई प्रस्ट्याएको पनि बताए ।
कार्यक्रममा ट्रस्टका सदस्य एवम् प्रतिनिधिसभाका सांसद डा. शशाङ्क कोइरालाले धन्यवाद ज्ञापन गर्दै विपीको लोकतन्त्रप्रतिको निष्ठा, विचार र दर्शनलाई अझै व्यापक बनाउनुपर्नेमा जोड दिए । ट्रस्टका महासचिव रामचन्द्र पोखरेलले विपीको समग्र व्यक्तित्वको अध्ययन अनुसन्धानका लागि ट्रस्टले आफ्नै भवन निर्माण गरी अनुसन्धान केन्द्र बनाउन लागेको जानकारी गराए ।
सम्मानित व्यक्तित्व बिमलले विपी सदैव स्वतन्त्रता र समानताका पक्षधर थिए भन्दै लोकतान्त्रिक समाजवाद नै विपीको राजनीतिको चेतनाको प्राण भएको बताए । कार्यक्रममा नेपाली कांग्रेसका सभापति एवं पूर्वप्रधानमन्त्री शेरबहादुर देउवा, पूर्वउपप्रधानमन्त्री सुजाता कोइराला, सांसदहरु तथा विभिन्न क्षेत्रका उच्चपदस्थ व्यक्तिहरुको सहभागिता थियो । रासस
काठमाडौं : नेपाली साहित्य, कला, संस्कृति र समाज सेवाका क्षेत्रमा अतुलनीय योगदान पुर्याएका ९ जना विशेष महिला व्यक्तित्वहरूलाई अन्तर्राष्ट्रिय नेपाली साहित्य समाजले नवरत्न पुरस्कारले सम्मान गर्ने भएको छ । आ–आफ्नो क्षेत्रमा उल्लेखनीय योगदान पुर्याउने श्रष्टाहरु नगद दुई सय पचास डलरसहित सम्मानपत्रबाट सम्मानित हुने छन् ।
नवरत्न पुरस्कार समिति संयोजक तारा अधिकारीको संयोजकत्वमा पुनम काफ्ले र गोमा न्यौपाने संलग्न समितिको हालै बसेको बैठकले उक्त निर्णय गरेको हो ।
समितिको निर्णयअनुसार अनु शाह (साहित्य–बोस्टन), आचार्य प्रभा (साहित्य–कोलोराडो), ज्योति राई (समाजसेवा–न्यूयोर्क), मञ्जु कार्की संग्रौला (डिसी–समाजसेवा), माया गुरूङ् (साहित्य–बेलायत), रीतादेवी प्रधान (क्यालिफोर्निया–साहित्य), शान्ता घिमिरे (न्यूजर्सी–साहित्य), डा.संगीता स्वेच्छा (साहित्य–बेलायत) र सुनिता डंगोल (उपमेयर–काठमाडौं, समाजसेवा) रहेका छन् ।
काठमाडौंः राष्ट्रपति रामचन्द्र पौडेलले राष्ट्रिय कविता महोत्सव, २०८० का उत्कृष्ट दश जना कविलाई बिहीबार पुरस्कार प्रदान गरेका छन् ।
नेपाल प्रज्ञा प्रतिष्ठानको ६६औँ वार्षिकोत्सवका उपलक्ष्यमा सम्पन्न भएको प्रतिष्ठानद्वारा आयोजित राष्ट्रिय कविता महोत्सव, २०८० का उत्कृष्ट कविहरूलाई राष्ट्रपति पौडेलले राष्ट्रपति भवन शीतल निवासमा आयोजित कार्यक्रममा सो पुरस्कार प्रदान गरेका हुन् ।
पुरस्कृत कविहरूमा उमेश पुन (छोरी, सिमाना र देश शीर्षकको कविता) काठमाडौं, कृपा करुणा पोखरेल (रक्तिम कथा) सुनसरी, खिमानन्द जोशी (ईजा मुई गोठ नाइँ झान्या हुँ) दार्चुला, जीवन आरोही (प्रश्नहरूको विज्ञप्ति) उदयपुर, टङ्कबहादुर झाँक्री मगर (हुन्के बे बड्डा) रोल्पा, तीर्थराज विश्वकर्मा (कविले के सम्झियो ?) सुनसरी, नवीन अभिलाषी (भेरी : अभिशप्त बगिरहेछ) दाङ, पूर्णानन्द ओझा (सन्निको मान्स) डोटी, प्रकाश दिप्साली राई (नौरानको नाम) सुनसरी र राधिका कल्पित (परिचय पत्र) काठमाडौं छन् ।
सो अवसरमा संस्कृति, पर्यटन तथा नागरिक उड्डयनमन्त्री सुदन किरातीले साहित्यको विकासमा सरकारले सदैव सहयोग गर्ने धारणा राख्दै स्रस्टाहरूले नेपाली समाजको सूक्ष्म अवलोकन, अध्ययन र अनुसन्धान गरेर मौलिक रचना सृजना गर्नुपर्नेमा जोड दिए । हामीले आफ्नो मौलिक रचना विश्व साहित्यमाझ प्रस्तुत गर्नुपर्ने उनको सुझाव थियो ।
प्रतिष्ठानका कुलपति भुपाल राईले प्रतिष्ठानका गतिविधि र कविता महोत्सवका विविध पक्षबारे प्रकाश पारेका थिए । उनले प्रतिष्ठानका प्रकाशनहरू सो अवसरमा राष्ट्रपति पौडेललाई प्रदान गरे ।
सो अवसरमा साहित्य विभाग प्रमुख बाबा बस्नेतले राष्ट्रिय कविता महोत्सव, २०८० सम्बन्धी प्रतिवेदन प्रस्तुत गरे भने उपकुलपति विमल निभाले स्वागत मन्तव्य राखिन् ।
शेखर बस्नेत, खिजिदेम्बा-७ रावादोलु (ओखलढुङ्गा)
नरोक्नु महाराजको सवार आगो लाग्न सक्छ
भोलि बिहानै सिंहदरबार आगो लाग्न सक्छ
धनीलाई बालुवाटार बेच्दा पनि मुद्दा लाग्दैन
गरिबको ठेलामा ब्यापार आगो लाग्न सक्छ
स्वतन्त्रताको कठालोमा हात नपुर्याउनु होला
बैसाखी टेकेको सरकार आगो लाग्न सक्छ
आगोको बारेमा लेख्दा पानी नलेखी दिनु
आगो विरुद्धको समाचार आगो लाग्न सक्छ
गाँजा सल्काएको सलाई भुइँमा झर्नु पहिले
सबै दमकल होशियार आगो लाग्न सक्छ ।
ललितपुर : ‘सूर्य नेपाल काठमाडौं- कलिङ साहित्य महोत्सव' मा कवि रिमा के.सी.द्वारा अनुवाद गरिएको ‘अमृता प्रीतमका छानिएका कविता'लाई अनुवाद तर्फ यशस्वी अवार्ड प्रदान गरिएको छ । विगत दुई दशकदेखि अनवरत रूपमा साहित्य जीवन समर्पित कवि के.सी. नेपाली साहित्यकाशमा चम्किला तारा हुन् ।
त्यसैगरी सोही कार्यक्रममा डाक्टर नवराज केसीको 'शून्यको मूल्य', विवेक ओझाको उपन्यास 'ऐंठन' र रेणुका जिसीको कथा संग्रह 'सनेस'लाई यशस्वी अवार्डद्वारा सम्मान गरिएका थियो ।
तीन दिनसम्म चलेको महोत्सवमा आख्यान र गैरआख्यान गरी १० फरक विधाका कृतिहरूलाई पुरस्कृत गरिएको हो । सम्मानित हुने अन्य कृतिमा कवितातर्फ 'भाषाको बकपत्र', जीवनीतर्फ गोविन्द गिरी प्रेरणा, 'सुश्री पारिजात', बालसाहित्य विधामा अनुराधा लिखित 'छमछमको छमछमी', अनुवादतर्फ रीमा केसीको 'अमृता प्रीतमका छानिएका कविता', खाद्य तथा औषधि विधामा 'रैथाने चार्डवाड र खानपान', अंग्रेजी भाषाको संस्मरण 'हिमालयन मेभरिक' र अंग्रेजी कवितासंग्रह 'मिनट्स या मेरिट' छन् ।
ललितपुरको हिमालय होटलमा सञ्चालित महोत्सवमा लेखकहरूको उपस्थितमा यो अर्वाडद्वारा सम्मान प्रदान गरिएको हो । नेपाल, भारत, भुटान, बंगलादेश र श्रीलंकालगायत देशका साहित्यकारहरूको भव्य जमघट हुने यो अन्तर्राष्ट्रिय महोत्सव यशस्वी प्रज्ञा प्रतिष्ठान, नेपाल र कलिङ लिटररी फेस्टिभल (केएलएफ) भारतको संयुक्त आयोजनामा भएको हो ।
Kamalpokhari, Kathmandu
Phone : 01-5326366, 01-5328298
Mobile : 9841293261, 9841206411
Email : madhyanhadaily59@gmail.com
सूचना विभाग दर्ता नं. : 807/074/075
© 2024 मध्यान्ह सर्वाधिकार सुरक्षित | Managed by Bent Ray Technologies