– मनिष आजाद
क्रान्तिहरू जब
मार्क्सका आँखै अगाडि
एक एक गरेर ‘पराजित’ भैसकेका थिए !
जब मार्क्सको आफ्नो कुनै देश थिएन
आफ्नो कुनै घर थिएन
उनका आँखै अगाडि
उनका बच्चाहरू
छट्पटाउँदै मरिसकेका थिए
उनकी सबै कुरा ‘जेनी’
उनलाई छोडेर गैसकेकी थिइन !
तब पनि मार्क्सले
क्रान्तिको नयाँ संस्करणको
पटकथा लेख्न छोडेका थिएनन् !
जब औंलाहरू थाक्दथे
खुट्टाहरू फलामजस्तै नचिनिने हुन्थे
तब मार्क्स बिस्तारै उठ्थे
र आफ्नो प्यारो साथी समुद्र भेट्न जान्थे ।
मार्क्सलाई देख्नासाथ समुद्र
उनीसँग अँगालो मार्न
उफ्रिन थाल्थ्यो
र, उनलाई आफ्नो प्रेमले भिजाएर
फर्केर जान्थ्यो ।
मार्क्स आफ्ना गहिरा आँखाले
समुद्रलाई यसरी हेर्दथे
मानौं, समुद्रको अतल गहिराहीमा
हाहाकार गर्दै लुकेर बसेको
क्रान्तिलाई हेर्ने प्रयत्न गर्दै छन् !
एक दिन
अचानक त्यहीं बसेर, समुद्रलाई हेर्दै गरेको
एउटा बुढो मजदूरले
दार्शनिक तरिकाले मार्क्ससँग सोध्यो
आखिरमा जीवनको अर्थ के हो मार्क्स ?
मार्क्सले ऊतिर गहिरो नजरले हेरे
अनि लामो सास फेरे
त्यसपछि त्यही समयमा
समुद्रको लहर उनीतिर आयो !
मार्क्सले त्यो विशाल छचल्किरहेको
ज्वारभाटासँग ठोक्किदै भने–
संघर्ष ! संघर्ष ! र मात्र संघर्ष !
अनुवाद : बलराम तिमल्सिना
Kamalpokhari, Kathmandu
Phone : 01-5326366, 01-5328298
Mobile : 9841293261, 9841206411
Email : madhyanhadaily59@gmail.com
सूचना विभाग दर्ता नं. : 807/074/075
© 2024 मध्यान्ह सर्वाधिकार सुरक्षित | Managed by Bent Ray Technologies