–थमन नौबाग
सरकारी नोकरीबाट सेवामुक्त भएर गाउँ बस्तीमा आएर पुर्खेउली घर जमिन सिहार्न मङ्गलसिंह घर आयो । गृहणी महिमाले पच्पन्न उमेर काटिसकेकी छ । छोराछोरी भने आ–आफ्नो व्यवस्थामा शहरतिर नै छन् । बस्तीको तीन तले ठूलो घरमा मात्र दुई जना दम्पती सुनसान हुन्थ्यो । दशैंमा भने सबै परिवार भेला हुँदा आफ्नोत्वको खचाखच अति रमाइलो हुन्थ्यो ।
कहिँ टाढाबाट छोरीले एक टुहुरी एउटा केटी ल्याई । मंगलसिंहलाई पनि केटी छोरी जस्तै लाग्यो । उनी उक्त केटीलाई भने, “अब छोरी बनेर बस्नु है !”
टुहरी केटी पनि निकै रमाई । उसलाई साँच्चिकैको बाउ पाए झैं भयो । “हुन्छ बाबा !” खुसी हुँदै भनि ।
मङ्गलसिंह महिमालाई नयाँ छोरीलाई फेरफारका लागि लुगा किन्न भन्छन् । तर, जवाफ उनीतिरै फर्कियो ।
महिमा भन्छिन, “मलाई आज बिसन्च छ, गाडी लिएर आफै जानुहोस् । तर त्यो धने ड्राइभरलाई बोलाउनु नी, आफै बाठो भएर अस्तीको जस्तो गाडी नठोकाउनु । नी आखिरमा छोराले हाम्रो सुबिधाको निम्ति गाडी ड्राइभर बन्दोबस्त गरिदिएकै छ ।”
मङ्गलसिंह चिनेको लुगा दोकानमा लगेर भन्यो, “यिनको रहरको सबै समान दिनु, म आएर भूक्तानी दिन्छु ।”
मङ्गलसिंह कपडा छान्न लगाएर साथीलाई भेट्न पुगे । जिन्दगीमा पहिलो पटक यसरी सामान छान्न पाउँदा टुहुरी निकै खुसी भई । उसले बाहिरी, भित्री सबै लगाउने पहिरन किनि । उसलाई अरुलाई पनि देखाउने रहर थियो । सामान किन्दै गर्दा उसलाई आफ्नै बाले व्यवहार गरेजस्तै अनुभव भइरहेको थियो ।
तर, लुगा किनिदिएको कुरा गाउँभरी हल्ला चल्यो । “नाम मात्रको छोरी, साठी नागेकाले आफूभन्दा चालीस वर्ष सानो कलिलो केटीलाई रहरको महँङ्गो लुगा किनिदिनुबाट त कुरा अर्कै छ ?”
“हन तरुनी चाकर्नीको भित्रीलुगा बुडो आफै किनिदिन्छ भने कुरा स्पष्ट छ ।”
अर्कीले दोस्री तेस्रीमा यस्तै त कुरा दिन प्रतिदिन हुन्थ्यो । एकदिन टुहुरी केटीलाई बोलाएर छिमेकीले बोलीएर सोधी, “हन तिम्रो भित्रीलुगा मालिकलाई नाप पनि थाहा हुन्छ ?”
उसले धाकसँग भनी, “उहाँले किनिदिएको सबै जिउमा ठ्याक्कै मिल्छ ।”
“अनि मालिक्नीले केही बिरोध गर्दिनन् ?”
“गर्दिनन् उनी त बिमार भैरहन्छिन.. ।”
“ ए..त्यसो र पो ? कुरा बुझ्यौ यिनी एकदिन अवश्यै मालिक्नी हुने रहछिन.. ।”
सबै कामदार नारीहरुको यस्तै कुरा एककान दुकान मैदान मालिक्नीसम्म पुग्यो र एकदिन बोलाएर भन्छिन्, “ओइ केटी यो त निकै तरुणी भै छ, तलाई मालिकले कति माया गर्नुहुन्छ ?”
उसले तुरुन्तै जवाब दिई, “असाध्यै, यस्तो माया जिन्दगीमा कसैबाट पनि पाएको थिएन ।”
उसले चोखो विचार पोखी ।
शंकाको आगो झन दन्कियो, गाउँभरी बदनाम भयो, छोरा बुहारी छोरी जुवाई सबैसँग सरसल्लाह गर्न भेला भए तर, मङ्गलसिंह भने अनभिज्ञ परिवार भेलामा मीठो मीठो खाने व्यवस्था गर्न रमाएर साझमा प्रीतिभोजको निमित्त केही सौदा गर्न बजार लागे ।
गाउँलेले नारीहरु भएर खेरि खेरि सोधपुछ गरे तर, चाकर्नी रोइरही उत्तरमा जुट्छन् र कुट्छन् भन्ने डरले केही बोल्न सकिन ।
उसलाई घरबाट निकालिराखेर सबै बाबुलाई नभेटी एकबचन नसोधी शहर फर्किए । बजारसम्म बदनामी फैलिएको कुरा सुनेर छक्क परेर सौदा लिएर घर पुग्दा महिमा रोइरहेकी थिइ । परिवारमा एकअर्कामा विश्वास टुट्दै गएको कुरा थाहा पाएर खिन्नचित्तले मनबुझाउन टिभीमा देशविदेशको खबर हेर्न थाल्दछ ।
Kamalpokhari, Kathmandu
Phone : 01-5326366, 01-5328298
Mobile : 9841293261, 9841206411
Email : madhyanhadaily59@gmail.com
सूचना विभाग दर्ता नं. : 807/074/075
© 2024 मध्यान्ह सर्वाधिकार सुरक्षित | Managed by Bent Ray Technologies