–नरेन्द्रमान श्रेष्ठ
दुई दशकभन्दा बढी समयदेखि काठमाडौंका जनताले प्रतिक्षा गरिरहेको मेलम्चीको पानी किस्ताबन्दीमा पिउन पाउने भएको छ भन्दा पनि फरक नपर्ला । पहिला मेलम्चीको पानी काठमाडौंमा झारियो, काठमाडौंबासीको धारा धारामा पठाइयो भनेर भृकुटीमण्डपमा पूर्वराष्ट्रपति विद्यादेवी भण्डारीले बढो तामझामका साथ उद्घाटन गरेको त काठमाडौंबासीहरूको लागि हात्ती आयो हात्ती फुस्सा बन्यो । मेलम्चीको खानेपानी परियोजना सम्बन्धित सरोकारवालाहरूको लागि मागि खाने भाँडो मात्र बन्यो । सरकारले आमनागरिकहरूको लागि दैनिक निर्वाह गर्नको लागि अति आवश्यकीय पानीसम्म पनि नियमित दिन सरिरहेका छैन । देशमा न पिउनको लागि पानी नै छ न अनुशासन नै छ, न सुशासन नै छ, न रोजगार छ ।
आज देशमा बस्ने वातावरण नै रहेन भनेर देशका युवाहरू धमाधम विदेशिएका छन् । मंसिर महिनामा मात्र ७१ हजारभन्दा बढी युवाहरू विदेशीएको तथ्यांक छ । विदेशमा रहेका नेपालीहरूलाई फर्काउछु भनेर भन्ने रास्वपाका अमेरिका रिर्टन रवि लामिछाने के गरिहेका छन् खोइ ? यस्ता हावा कुरा गर्ने नेताहरूको पछि लाग्ने जनता कस्ता ?
अधिकांश विदेशिने यवाहरूमा कतिपय रोजगारको लागि त कतिपय अध्ययनको लागि विदेशिएका छन् । अनि कतिपय भने सुख सयलको लागि पनि विदेशिएका छन् । नेपालमा रोजगार छैन रे ! नेपालमा अवसर छैन रे ! नेपालमा राम्रो स्तरीय कलेजहरू छैन रे ! नेपालमा अवसर, अनुशासन, सुशासन छैन भनेर पनि भन्ने गरेका छन् । नेपालमा घुसखोरी, कमिसनखोरी, भ्रष्टाचार, अनिमियता, नातावाद, कृपावाद, अवसरवाद, फरियावाद, झोलेवाद मात्र छन् भनेर पनि भन्ने गरेका छन् । नेपालको राजनीति कुनीति हुँदै गइरहेका छन् भनेर पनि कतिपय सरोकारवालाहरूले भन्ने गरेका छन् । त्यसो त देशमा धेरै राजनीतिक दलहरू छन् तर, ति दलहरूका नेताहरूमा न नैतिकता छ न इमान्दारिता नै । नेपालमा पूराना–पूराना राजनीतिक दलहरूका नेताहरू मात्र होइन, नयाँ–नयाँ राजनीतिक दलका नेताहरू सांसदहरू पनि गफाडी भएका छन् । नेपालको राजनीतिमा सुशासन छैन, न नेपालको सिष्टम नै राम्रो छ गतिलो छ । सायद, यस कारणले पनि होला नेपालका यवाहरू धमाधम विदेशिएका ।
त्यसो त कतिपय भद्रभलाद्मीहरू पनि विदेश पलायन भइसकेका छन् । पछिल्लो जनगणनाअनुसार नेपालको जनसंख्या दुई करोड ९३ लाख जति रहेको छ भने लगभग ८० लाख जति त विदेशमा रहेको बताउँछन् । तीन करोड जनसंख्यामा ८० लाख विदेशमा हुनु यो गम्भीर विषय हो र तर पनि नेपाल सरकार सांसद र राजनीतिक दलहरू आफ्नै धुनमा बाँसुरी बजाइरहेका छन् ।
सरकार र सरकारमा रहेकाहरू देश र जनताका लागि भन्दा पनि आफ्नो सत्ता कसरी बचाउने ? कसरी सत्तामा टाँसी रहने भन्नेमा नै आफ्ना खुरापाती दिमाग चलाइरहेका छन् भने विपक्षमा रहेका दलहरू भने कसरी सरकारलाई ढाल्ने र आफूहरू सरकारमा जानेमा नै आ–आफ्नो दिमाग खियाइरहेका छन् भन्दा पनि फरक नपर्ला । त्यसैगरी केही नयाँ दलहरू भने ‘मिसन–८४’ भन्दै कुर्लिरहेका छन् त केही सांसदहरू भने अवस्था र व्यवस्था परिवर्तन गर्ने र राजसंस्था पुनस्र्थापना गर्ने र देशलाई हिन्द राष्ट्र घोषणा गर्ने भनेर भाषणबाजी गरिरहेका छन् । यसलाई भन्छ– काम कुरो एकातिर कुम्लो बोकी ठिमितिर ।
देश रजनताको लागि काम गर्ने समर्पित हुन ‘मिसन–८४’ चाहिँदैन । ‘मिसन–८४’ भनेको त अझ चार वर्ष बाँकी नै छ, यो ‘मिसन–८४’ भनेको मरेपछि उपचार भने जस्तो भएन र ? वर्तमान देश र जनताको लागि काम गरे पो ‘मिसन–८४’ सफल हुन्छ, जहाँ गए पनि ‘मिसन–८४’ भनेर कराउने अनि जनताहरूको समस्याहरूलाई थाँति राख्ने अनि के ८४ ?
देश समस्यै समस्याले घेरिएको छ, देशमा भ्रष्टाचार र कमिसनले जरा गाडीसकेको छ, महँगीले आकाश छोइसकेको छ । राजधानी जस्तो ठाउँमा नागरिकहरूले पानीको समस्या भोग्न परिरहेका छन् । घर–घरमा धारा छन्, तर धाराबाट पानी आउँदैन । यद्यपि, नेताहरू ‘मिसन–८४’ भनेर कराइ रहेका छन् । केहि र्सासदहरू राजसंस्था फर्काउने भनेर अवस्था र व्यवस्थालाई गाली गरिरहेका छन् । यहाँ जनताप्रति कसैको चाँसो छैन ।
Kamalpokhari, Kathmandu
Phone : 01-5326366, 01-5328298
Mobile : 9841293261, 9841206411
Email : madhyanhadaily59@gmail.com
सूचना विभाग दर्ता नं. : 807/074/075
© 2024 मध्यान्ह सर्वाधिकार सुरक्षित | Managed by Bent Ray Technologies