–राजन तिमल्सिना
श्रमजीवी वर्गले सचेतरूपमा आफ्नो नीति, कार्यक्रम र उद्देश्य पूरा गर्न, पुँजीवादको तख्ता पल्टाउन र श्रमजीवी वर्गको राज्य निर्माण गर्न के गर्नु पर्छ र कुन बाटो लिनु पर्छ ? जवाफ स्पष्ट छ, श्रमजीवी वर्गले पुँजीपति वर्गसँग सम्झौता गरेर आफ्नो राज्य व्यवस्था हासिल हुन सक्दैन– त्यसैले अचुकरूपबाट संघर्षको बाटो लिनुपर्छ साथै वर्गसंघर्षलाई जारी राख्नु पर्दछ । जबसम्म समाजमा वर्गको अस्तित्व रहन्छ, तबसम्म वर्गसंघर्ष सुषुप्त वा सशक्त रूपमा चलिनै रहेको हुन्छ । बदलिँदो राजनीतिक अवस्थाअनुसार वर्गसंघर्षको स्वरूप पनि भिन्नरूपमा भई नै रहन्छ ।
क्रान्तिकारी तथा जनआधारित पार्टीले जनताको हितानुकुल विभिन्न गतिविधिहरूमार्फत वर्ग संघर्ष सञ्चालन गरी नै रहेको हुन्छ । बुर्जुवा एजेन्डामा मात्र कैद भएर वर्गसंघर्ष छाड्नु सुधारवाद तथा संशोधनवाद हो । नेपालमा नाममात्रका क्रान्तिकारी पार्टीहरू छन्, जसले जनतालाई भ्रमित पार्न क्रान्तिकारीताको आवरण भिर्ने गर्दछन् ।
वर्गसचेत संगठन बिना क्रान्तिको परिकल्पना गर्न सकिँदैन । क्रान्तिकारी बाटोभन्दा भिन्न ढंगबाट पुँजीवादी शोषणलाई विध्वंस गर्न सकिँदैन । जनताका आधारभूत आवश्यकता पूरा गर्न पुँजीवादी व्यवस्थामा असम्भव हुन्छ, त्यसैले जनवादी सत्ताले मात्रै आम श्रमजीवी जनताका आधारभूत समस्याको यथोचित व्यवस्थापन गर्न सक्दछ ।
इतिहासले हाम्रो सामु यस्तो अभिभार सुम्पेको छ, जुन इतिहासमा एउटा सुनौलो अक्षरले अंकित हुनसक्छ । किनकी नेपाली राजनीतिमा देशी विदेशी प्रतिक्रियावादी शक्तिहरूको नाङ्गो नाँचले देशको सार्वभौमसत्ता र राष्ट्रिय अखण्डतामा धावा बोलिरहेको छ । दिनदिनै श्रमजीवी जनताका अधिकारहरू कुन्ठित भैरहेको छ । राष्ट्रिय स्वाधीनताको रक्षा र जनताको परिवर्तनको सदिच्छा पूरा गर्न अर्को जनसंघर्षको आवश्यकता खड्केको छ ।
देशमा एकातिर क्रान्तिकारीताका नाममा भ्रान्तिकारीहरू सत्तासीन बनी देश र जनतालाई दोहन गरिरहेका छन् भने अर्कोतिर पुनर्उत्थानवादी शक्ति आफ्नो गुमेको लूटको स्वर्ग फर्काउने दाउमा राष्ट्रवादीताको दुहाई दिइ फेरि पनि निरंकुशता लाद्न अग्रसर बनिरहेका छन् । तेस्रोथरी शक्ति प्रजातन्त्र र स्वतन्त्रताको नाममा देशलाई परनिर्भर र विदेशीको क्रिडास्थल बनाउन लालायीत छन् ।
यसरी विश्वमै असफल भैसकेको संसदीय व्यवस्था र त्यसको अनुसरण गर्ने पुराना असफल संसदवादी पार्टीहरूको जनविरोधी हर्कतको भणडाफोर गर्दै जनपक्षीय शक्तिलाई एकताबद्ध गर्दै नयाँ जनक्रान्तिको तयारी गरेरमात्र स्वतन्त्र, स्वाधीन, आत्मानिर्भर र समृद्ध देश निर्माण गर्न सकिन्छ, साथै राष्ट्र र जनताप्रतिको ऐतिहासिक कार्यभार पूरा गर्न सकिन्छ । तर, बेलैमा सचेत ढंगबाट कार्यभार पूरा नगरिएमा त्यसले पछुतो सिबाय केही ल्याउनेछैन ।
अहिले मुलुकको जुन राजनीतिक अवस्था छ, यसको निकास अनिवार्य छ । त्यो निकास क्रान्तिकारीहरूले मात्रै गर्न सक्छन् । यदि सचेततापूर्वक क्रान्तिकारीहरूले निकासका निम्ति पहल लिएनन् भने ठूलो दुर्घटना निम्तिन सक्छ । जे–जसरी बाह्य हस्तक्षेप बढिरहेको छ र आन्तरिकरूपमा जे–जसरी परिवर्तनविरोधी सक्रिय बनिरहेका छन्, यसलाई परास्त गर्नुको विकल्प छैन ।
Kamalpokhari, Kathmandu
Phone : 01-5326366, 01-5328298
Mobile : 9841293261, 9841206411
Email : madhyanhadaily59@gmail.com
सूचना विभाग दर्ता नं. : 807/074/075
© 2024 मध्यान्ह सर्वाधिकार सुरक्षित | Managed by Bent Ray Technologies