–अनन्तप्रसाद घिमिरे
नेपालको राजनीति विकास बढो बेग्लै किसिमले अगाडि बढेको छ । राजनैतिक दलहरूको बोलाइ र काम गराइमा थुप्रै अन्तर्विरोधहरू देखिन्छन् । व्यक्तिगत स्वार्थका लागि जस्तोसुकै हर्कत गर्न पनि पछि नपर्ने नेपाली राजनीतिको महत्वपूर्ण विशेषता नै बनेको अनुभुति गर्न सकिन्छ । एक राजनीतिक दलले अर्को राजनीतिक दललाई जनताका अगाडि धारेहात लगाउन पाउँदा निकै हौसिन्छन् । कामलाई भन्दा भाषणलाई विशेष महत्व देख्छन्, राजनैतिक दल र तिनीहरूका प्रिय कार्यकर्ताहरू पनि ।
राष्ट्रिय स्वतन्त्रता, स्वाधीनताजस्ता विषयहरू नेपाली विकृत राजनीतिका कारण हात्तीका देखाउने दाँतजस्तै भएको महशुस जनताहरूले गरिरहेका छन् । कार्यपालिका, व्यवस्थापिका र न्यायपालिकाको क्षेत्राधिकारलाई सुरक्षित राख्दै विधिको शासन सञ्चालन गर्ने सवालमा चुक्नु भनेको देश क्रमशः चक्रब्यूहमा फस्नु हो ।
पछिल्लो समय जनताहरूमा देखिएको राजनीतिप्रतिको वितृष्णा र दलीय व्यवस्थाप्रतिको निराशाको अवस्थालाई समयमै सम्बोधन गर्न नसकेमा जनताहरू फरक ढंगले अघि बढ्न सक्ने अनुमान सहजै गर्न सकिन्छ । नेपाली राजनीतिमा यो अवस्था आउनुका विविध कारणहरूमध्ये कुनै एक राजनीतिक दलहरूभित्र पनि विभिन्न विचारधाराहरूको अस्तित्व हुनु हो । यसले दलहरूलाई एकजुट, सुसंगत र स्थायी बनाउन गार्हो बनाउँछ । अर्को कारण, राजनीतिक दलहरूको आफ्नो विशेषरूपमा राजनीतिक विचारधारा र नीतिहरूको कमी हो । यसले दलहरूलाई विश्वसनीय, जवाफदेही र जनताको हितमा काम गर्ने बनाउन गार्हो बनाउँछ । तेस्रो कारण, राजनीतिक दलहरूको आन्तरिक र बाह्यिक दबाब हो । यसले दलहरूलाई आफ्नो राजनीतिक लक्ष्य, उद्देश्य र अभियानहरूको बारेमा स्पष्ट र दृढ बनाउन गार्हो बनाउँछ ।
राजनीतिक अस्थिरता, अविश्वास, असन्तोष र अशान्तिले समग्र राज्यव्यवस्थामथी गम्भीर असर पारेको छ । यसले नेपालको विकास, समृद्धि, शान्ति र समानताको लागि गरिएका प्रयासहरूमा पक्कै पनि बाधा पुर्याउँछ । अर्को परिणाम राजनीतिक दलहरूको जनताबाट दुरी हो । यसले जनताको राजनीतिक सहभागिता, जागरूकता र जिम्मेवारीको लागि नकारात्मक प्रभाव पार्छ । तेस्रो परिणाम राजनीतिक दलहरूको आपसी सहयोग, समन्वय र समझदारीको कमी हो ।
यस प्रकारको भद्रगोल नेपाली राजनीतिलाई सुधार गर्नका लागि राजनीतिक दलहरूले आफ्नो राजनीतिक विचारधारा, नीति र कार्यक्रमहरूको बारेमा स्पष्ट, सटीक र समग्ररूपमा जनतालाई थाहा पाउने गरी सुसूचित गराउनुपर्छ । राजनीतिक दलहरूले आफ्नो आन्तरिक विवाद, विघटन, विश्वासको मत र राजघरानालाई अन्त्य गरेर एकजुट, सुसंगत र स्थायी नीति बनाउनुपर्छ । राजनीतिक दलहरूले आफ्नो राजनीतिक लक्ष्य, उद्देश्य र अभियानहरूको बारेमा आत्मविश्वास, आत्मसम्मान र आत्मनिर्भरताको भावना देखाउनुपर्छ । राजनीतिक दलहरूले आफ्नो बाह्यिक दबाब, अनुशासन, अनुगमन र अनुरक्षणलाई अन्त्य गरेर आफ्नो राजनीतिक स्वतन्त्रता, स्वाधीनता र सह–अस्तित्वको मागलाई अबलम्बन गर्ने वातावरण तयार गर्नुपर्छ ।
राजनीतिक दलहरूले आफूमा देखापरेका अन्तरद्वन्द्व, विभाजन र अस्थिरतालाई अन्त्य गर्न सहमति, समन्वय र साझेदारीको आधारमा काम गर्नुपर्छ । राजनीतिक दलहरूको संस्थागत रूपमा विधिसम्मत र शाखा प्रशाखासम्मको चुनाव नियमितरूपमा गर्नुपर्छ । राजनीतिक दलहरू नीति, मान्यता र आदर्शबाट विमुख हुनुभन्दा त्यसलाई बलियो र स्पष्ट बनाउने दिशामा लाग्नुपर्छ । राजनीतिक दलहरूले जनतासँग सुमधुर सम्बन्ध बनाउन जनताको समस्या, आवश्यकता र आकांक्षाहरूलाई सुन्ने, सम्झने र समाधान गर्नेतर्फ लाग्नुपर्छ । राजनीतिक दलहरूले सत्ता केन्द्रित र व्यक्तिगत हितलाई मात्रै ध्यान दिने प्रवृत्तिलाई त्याग्न राष्ट्रिय हित र जनहितको पक्ष लिनुपर्छ । राजनीतिक दलहरू विदेशी दबाब र प्रभावको अधीनमा हुनुभन्दा राष्ट्रिय स्वाधीनता, सम्मान र स्वाभिमानको रक्षा गर्नमा प्रयत्नशील रहनुपर्छ ।
Kamalpokhari, Kathmandu
Phone : 01-5326366, 01-5328298
Mobile : 9841293261, 9841206411
Email : madhyanhadaily59@gmail.com
सूचना विभाग दर्ता नं. : 807/074/075
© 2024 मध्यान्ह सर्वाधिकार सुरक्षित | Managed by Bent Ray Technologies