– बिमुन्स पौडेल, पोखरा कास्की
निर्दयीताको रूप भयंकर छनक नपाई
निर्बल अबला यसरी फँस्छिन् बेचिनलाई ।।
बन्दछ प्रेमी बाँड्दछ माया अतुल किसिमको
प्रतिदिन उसले गोप्य तवरले खन्दछ खाई ।।
जीवन चोर्यो हरदम लुक्दै उसले सजिलै
लाज चिहायो डगरडगरमा ढोल बजाई ।।
बोक्दै छ विम्ब सागर जस्तै प्रश्न हियामा
बिचलित पार्ने उत्तर देऊ भन्दछ आई ।।
बग्दछ आँखा असफलताको धाप पिएर
दुस्मन हाँस्दै सुखद प्रहरको दिन्छ बधाई ।।
