– गोरखबहादुर बी.सी.
मुलुकलाई नेतृत्व प्रदान गर्ने र समग्र रूपमा राष्ट्रका हितमा काम गर्ने राजनेताको खडेरी र अभाव परेकै कारण राजनीतिक, आर्थिक, सामाजिक, सांस्कृतिक क्षेत्रमा समस्या आएको हो ।
अराजकता, विकृति, भ्रष्टाचार, अनियमितता एवं अस्थिरता उत्पन्न यही कारण भएको हो । विचार, सिद्धान्त र त्यागको राजनीति गर्ने नेता, नेतृत्व भएको भए देशको हालत यस्तो हुँदैनथ्थो ।
देश निर्माण निर्माण गर्ने र राष्ट्रलाई समृद्धिशाली बनाउने राजनेता नभएकाले नै छिमेकी तथा बाह्य शक्तिको आशा र भरोसामा चलेका कारण यो समस्या देखिएको हो । मुख्यगरी नेतृत्व र त्यससँग जोडिएका राजनीतिक दलहरूले गर्दा आजको २१औं शताब्दीमा पनि जुत्ताको पिनदेखि छाताको टुप्पीसम्म अरूकै भरमा पर्नुपर्ने अवस्था आउँदैन थियो ।
नेपाली जनताको जनचाहनालाई नबुझ्नु वा बुझेर पनि नितान्त आफ्नो निजी स्वार्थ र गुट वरिपरि घुम्नुले मुलुकलाई समस्यामा पु¥याएको हो । राजनीतिक दलका नेतृत्व वर्गहरूले जनताभन्दा पनि सत्ता, शक्ति, भक्ति र भत्तालाई महत्त्वपूर्ण मानिरहने हुन् भने यो देशलाई सुडान, युक्रेन, रुवान्डा, लिबिया एवं सिरियाको युद्धको हालतमा पु¥याउन सक्छन् ।
हिजोको राज्य व्यवस्था ठीक भएन भनेर नै ठूलो आन्दोलन गरी आज संघीय लोकतन्त्र स्थापना गरिएको हो । संविधान निर्माण गर्न पनि सामान्य खर्च गरिएको होइन । तर, यति ठूलो संघर्षबाट निर्माण भएको संविधान न देशको इतिहास र भूगोलसँग मेल खान्छ, न त यस देशको प्रकृति, हावापानीसँग नै खेल खान्छ ।
यो अधुरो र बाह्य शक्तिबाट बनेको संविधान न संघीय क्षेत्रहरू देश र भूगोलसँग जोडिएको छ, न त इतिहाससँग । यही संविधानको फेहरिस्तमा आज व्यापक असन्तुष्टिहरू प्रकट भइरहेका छन् । यद्यपि, यसको निवारण आवश्यक छ ।
हाम्रो जस्तो देश भू–राजनीति र सामरिक महत्त्वले मात्र ठाउँ लिएको छैन, राजनीतिक क्षेत्रमा नै भ्रष्टीकरण, अपराधीकरण एवं व्यापारीकरण व्यापक मौलाएको छ । नेपालको खासगरी सामरिक सुरक्षाका विदेशी शक्तिहरूले नेपालको भू–राजनीतिमा ठूलै खेल खेलेको पाइन्छ ।
नेपाली राष्ट्रियता, अखण्डता सार्वभौमसत्तालाई ख्यालमा राखी सबै राजनीतिक दल, बौद्धिक जगत्, नागरिक समुदाय एवं पेसागत समुदायहरूलाई एकै ठाउँमा बोलाएर राष्ट्रिय राजनीतिक सम्मेलन गर्न नितान्त अहिले जरुरी छ ।
त्यसमा जनताको जनादेशअनुसार राष्ट्रिय एजेन्डामा प्रवेश गरी दीर्घकालीन रूपमा त्यसले मात्र सही बाटो र राष्ट्रिय राजनीतिक यात्रा र समस्याको समाधान निकाल्न सकिन्छ ।
आज उही विचार, उही सिद्धान्त भईकन किन गुट÷उपगुटमा विभाजन भएर कसैको महत्त्वाकांक्षालाई पूरा गर्ने काम किन भइरहेको छ ? यस्तै परिवेश भइरह्यो भने नेपाल सधैं असफल राष्ट्र र कुनै न कुनै रूपको द्वन्द्व र युद्धले व्यापकता पाउने अवस्था नआउला भन्न सकिन्नँ ।
नेपाली जनताको हितमा हुने अबको विकल्प के होला भन्नेतर्फ सबै शक्तिबीच छलफल हुन आवश्यक छ । अहिलेका सबै दलहरूका बीचमा इमानदारीपूर्वक व्यापक छलफल र बहस भएमा बेथिति हटाउन सकिन्छ ।
हिजोदेखि हालसम्म हरेक परिवर्तन, क्रान्ति र बलिदानलाई आत्मसात् गर्दै जानुपर्छ, अन्यथा मुलुक ठूलो समस्यामा जान सक्छ ।
यही सेरोफेरोमा देशमा भएका हरेक विकृति, भ्रष्टाचार, राष्ट्रघाती एवं कुशासनका विरोधमा विकल्प खोज्न आज जनता सडकमा आएका हुन् । शासकले राम्रो गरेनन् भनेर नै जनताले असन्तुष्टि पोखेका हुन् ।
त्यस कारण अहिलेको नेतृत्व सच्चिनै पर्छ । जनताका मागलाई सम्बोधन गर्नै पर्छ । नभएमा देशले नै ठूलो क्षति बेहोर्नुपर्ने हुन सक्छ, जुन कुरा अहिलेका नेतृत्वले समयमै चेत्न आवश्यक छ ।
